Çok büyük bir aşkla başlayıp hüsranla biten evlilikler gibiydi 10’la hikayemiz.
Oysa çok güzel başlamıştı her şey.
Daha ilk gördüğümüzde çarptı, yıllardır taş kesen kalbimiz.
10’dan önce ve 10’dan sonrası oluverdi herşey.
Bakışı, duruşu, gülüşü.
İlk bakışta aşık olmak gibi birşeydi.
Yaşandı ve dün gece bitti.
Belki ayrılığın zamanı gelmişti, belki bazı şeyler çoktan bitmişti.
Ama yine de böyle gitmeni istemezdik.
İnönü’den son kez giderken sen;
Göz göze gelmeliydik.
En sevdiğin şarkıyı kulağına son kez haykırmalıydık.
Sen de yavaşça dönerek, utangaç gülüşünü son kez atmalıydın bize.
Dayanamayabilirdik o zaman,ayrılabilir miydik bilmem.
Belki de en iyisi buydu.
Şimdi sana mutluluk dilemekten başka bir şey gelmiyor elimizden.
Tüm yaşattıkların ve yaşatmak istediklerin için.
Hoşçakal Matias Emillo.
Ve son kez...
Hoşçakal Del-gado.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder